W ostatnim czasie w naszej pracowni konserwacji-restauracji doczekał się XVII-wieczny druk z mocno uszkodzoną pergaminową oprawą. Zapraszam do prześledzenia etapów pracy.
Johann Peter von Ludewig, Reliquiae Manuscriptorum Omnis Aevi Diplomatum Ac Monumentorum, Ineditorum Adhuc, [Francofurti et Lipsiae] 1727, sygn. 92767/8
Druk po konserwacji.
|
Na zdjęciach poniżej można zauważyć, że oprawa pergaminowa poza intensywnym zabrudzeniem miała uszkodzoną przednią okładkę. Nie zachowała się ani tekturowa okładzina, ani wyklejka. Pozostał jedynie fragment pergaminowego obleczenia z wyklejającym go od spodu papierem.
W pracach konserwatorskich i restauratorskich przy tej książce skupiłam się na zrekonstruowaniu przedniej okładziny, uzupełnieniu brakujących fragmentów obleczenia i połączeniu tych elementów z blokiem książki. Prace wykonywałam "na bloku", czyli bez demontażu poszczególnych elementów książki.
Pergamin po uzupełnieniu brakującego fragmentu. |
Pergaminowe obleczenie (po lewej) i papier "podkładowy"(po prawej) po uzupełnieniu ubytków. |
Druk otrzymał nową wyklejkę i scezurę (po prawej). |
Druk w trakcie konserwacji. Widoczne uzupełnienienia wykonane z nowego pergaminu oraz okładzina obłożona papierem. |
Druk w trakcie konserwacji. Widoczna nowa okładzina (po lewej). |
Inne posty dotykające problemu konserwacji pergaminowych opraw:
Próba cierpliwości, czyli kolejny destrukt w pracowni
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz