Jedną z najpopularniejszych technik
zdobienia opraw skórzanych w XVIII wieku była marmoryzacja. Technika ta
polegała na uzyskiwaniu wzorów na skórze za pomocą tzw. wytraw, czyli roztworów
pigmentów lub barwników. Stosowano w tym celu związki żelaza, miedzi, sodu.
Wiele z nich miało negatywny wpływ na skórę - po latach widoczne są zniszczenia
jej powierzchni - spękania, wykruszenia lica, łuski.