W 1844 r. znany z
licznych powieści i opowiadań grozy, Edgar Allan Poe wydał
opowiadanie Przedwczesny pogrzeb (Premature burial).
Ilustracja do noweli Przedwczesny pogrzeb (Premature burial) |
Fabuła nie była jedynie owocem fantazji autora, ale obrazowała
nastrój społeczny. Pod koniec XVIII i w XIX wieku powszechny był
paniczny strach przed pochówkiem za życia. Przekonanie o ogromnej
ilości pomyłek lekarzy, stwierdzających śmierć zbyt szybko i
wiążący się z tym dramat pochowanych żywcem, przemawiały do
wyobraźni. Aby uniknąć pochowania za życia imano się różnych
metod – od przebijania ciała, obcinania kończyn,
wyjmowania serca po mniej drastyczne zalecenie obserwacji zmarłego
przez kilka dni po (rzekomym) zgonie. Powstawały na ten temat liczne
publikacje, formowały się towarzystwa osób chcących uniknąć
takiego pogrzebu. Konstruowano także przemyślne trumny mające
pomóc w wypadku, gdyby jednak zmarły obudził się w grobie –
wyposażano je w dzwonki, gwizdki, chorągiewki, które miały
zaalarmować przechodniów i uratować życie.